Operatie vs Innovatie: Ronaldo vs Messi.
Een rivaliteit met wederzijdse afhankelijkheid.
Ronaldo vs Messi. Het grote debat dat de voetballerij voor 15 jaar non-stop bezig hield. Van kantine discussies tot schoolplein ruzies. Als voetballiefhebber had je een allesbepalende keuze te maken; kamp Ronaldo of kamp Messi? Die keuze bepaalde aan welke lunchtafel je je bammetje mocht eten.
Onze keuze?
CLAY+ zegt “allebei”. Een gemeend antwoord dat nooit serieus werd genomen. Er moest gekozen worden! Je bent voor of tegen. Zwart of wit. Een grijze tint was niet mogelijk.
De innovatie tweestrijd.
Deze vorm van rivaliteit zien wij terugkomen bij organisaties. Onbegrip tussen de mensen en afdelingen die zich bezighouden met de operatie van vandaag en de nieuwe ontwikkelingen van morgen. De realiteit van het ene kamp staat haaks op de manier van werken van het andere kamp. Output vs input gestuurd. Risico’s vermijden vs opzoeken. Managen vs leiden. Het DNA van beide kampen kan niet verder uit elkaar liggen.
Toch is er een wederzijdse afhankelijkheid. Want zonder elkaar is er geen bestaansrecht. Zo ook de tweestrijd tussen de Ronaldo en Messi fans. Die rivaliteit gaf voetballiefhebbers elk weekend weer reden om met passie voor de buis te zitten. Je vrienden in whatsapp groepen te stangen. Youtube compilaties te kijken en trucjes na te doen op het straatvoetbalveld. Die tweestrijd spoorde aan om gedreven bezig te zijn met een gedeelde passie. Of er nu een Ronaldo of Messi shirt in de kast lag. De kinderen op het voetbalveld werden elke zaterdagochtend een stukje beter in het dribbelen en schieten.
Onhoudbaar vs Onbespeelbaar
Als toekomstbestendige organisatie ben je twee games tegelijkertijd aan het spelen. Game 1 richt zich op de beste worden in een bestaande markt. Game 2 gaat over het creëren van nieuwe markten. Bij game 1 kun je je afzetten tegen concurrenten; het beste aanbod voor de laagste prijs. Maar bij game 2 is er geen sprake van ellebogen. Het aanbod an sich moet nog bedacht, gevalideerd, en op schaalbaarheid bewezen worden. De een vraagt om perfectionisme. De ander om creatief vermogen. Dit verschil zien wij terug in de Ronaldo vs Messi vergelijking. De een is een perfectionist. De ander een innovator.
De onhoudbare Ronaldo
Een voetballiefhebber kan een actie van de vleugelaanvaller in een Madrid shirt nog zo voor zich zien. Hij ontvangt een diepe bal op de linkerflank. Versnelling. Dubbele schaar. Kap beweging achter het standbeen. Naar binnen trekken. Uithalen met rechts. En boem, strak in de kruising. “SSSIIIUUU”. Een ‘signature move’. Elke verdediger ter wereld wist wat Ronaldo ging doen. Toch was het niet te verdedigen. Ronaldo voerde zijn acties tot in perfectie uit. Voorspelbaar tot op zekere hoogte. Maar simpelweg onhoudbaar. Ronaldo was best-in-class. Zelfs in het donker weet hij het net te vinden. Geblindoekt productie draaien, dat is pas ‘operational excellence’.
De onbespeelbare Messi
De kracht van Messi was zijn differentiatie vermogen. Als klassieke nummer 9, oftewel centrum spits, moest je snel, breed en kopsterk zijn om luchtduels van verdedigers te winnen. Messi, met zijn 1.70m, was snel maar zeker niet sterk. Waarom de strijd aangaan met mannen die 2 koppen groter zijn? Dat deed hij dus ook niet. Als ‘valse 9’ (een spits die zich laat inzakken) ging hij op zoek naar ruimtes tussen de linies. Ruimte waar geen directe concurrentie aanwezig was en hij vrijuit kon dribbelen.
Concurrentie die hem achterna ging bevond zich vervolgens op vreemd terrein. Als tegenstander kon je je niet afzetten tegen Messi. Hij speelde een ander spel in een andere ‘markt’ waarbij de standaard KPI’s zoals ‘gewonnen luchtduels’ irrelevant waren. Oud Manchester United verdediger Rio Ferdinand (tevens oud teamgenoot van Ronaldo) legt uit hoe beschamend het was om tegen een concurrent te voetballen die zichzelf niet als concurrent positioneert.
Een passend klimaat bij het juiste talent.
Ieder talent floreert in een omgeving die aansluit op zijn of haar mindset en ‘speelwijze’. Een perfectionist kan gillend gek worden in een ruimte met verstrooide creatievelingen. Terwijl een innovator zich bekneld kan voelen in een afgekaderde performance omgeving. De kunst is om mensen neer te zetten op de posities waar hun talent benut wordt. Goed voor de mens en voor de business.
De consistente Ronaldo
In 2009 maakte Ronaldo de overstap naar Real Madrid waar hij voor bijna 10 jaar lang de prijzenkast gevuld heeft. In totaal heeft ‘Mr. Champions League’ 5 keer de Europese hoofdprijs gewonnen. Hij is recordhouder op ‘meest gespeelde wedstrijden’ (183) en ‘meeste goals’ (140) in de Champions League. Een terechte bijnaam dus. Dat heeft hij ook te danken aan de geoliede machine waar hij onderdeel van was. Met namen als Modrić, Kroos, Ramos en Benzema heeft Ronaldo al die jaren met een team mogen spelen die volledig op elkaar ingespeeld was. Hoewel er een aantal trainers wissels hebben plaatsgevonden, bleef de output van de doelpuntenmachine altijd netjes boven de 40 doelpunten per seizoen.
De groeiende Messi
Velen zullen zeggen dat Messi’s mooiste momenten onder trainer Pep Guardiola waren. En dat is ook zo! Trainer Pep is, net als Messi, een innovator in hart en nieren. Bij Barcelona, Bayern München en Manchester City heeft hij unieke kwaliteiten in spelers naar boven gehaald. Van ‘mee-voetballende’ keepers als Neuer en Ederson, tot aan ‘inverted wingbacks’ als Lahm en Cancelo. Hij durfde verfrissende en risicovolle tactieken te integreren in zijn speelstijl.
Zo ook met Messi als ‘valse 9’. Messi kreeg het vertrouwen om te zwerven over het veld en risico te nemen in zijn spel. In de 4 jaar dat Pep trainer was van Barcelona zie je Messi’s doelpunten in rap tempo toenemen. In het laatste seizoen onder Pep wist Messi zelf het ‘all time record’ van Gerd Müller (67 doelpunten) uit de boeken te schieten met 73 doelpunten in een seizoen! Na het vertrek van Pep krijgt Messi om de zoveel jaar nieuwe trainers boven zich. Nieuwe visies. Nieuwe medespelers. Nieuwe tactieken. En hoewel Messi op bijzonder hoog niveau is blijven presteren, heeft hij nooit meer zo gepiekt als dat seizoen onder Pep. Vanaf 2012 zet hij een dalende lijn in en fluctueren zijn doelpunten ieder seizoen.
Bij het Argentijns nationale elftal bleef het ook op en af gaan. Het land had torenhoge verwachtingen, maar resultaat bleef uit. Het leidde tot frustratie en zelfs een tijdelijk vertrek in 2016. Op het WK van 2022 wist hij het goed te maken door op zijn 35ste de wereldtitel eindelijk binnen te slepen. Er stond weer een trainer en team die Messi ruimte en vertrouwen gaf om zijn spel te spelen en daarmee beslissend te zijn.
De perfectionist vs de innovator als CEO.
Elke organisatie vraagt om een nieuwe leider eens in de zoveel jaar. De ene keer wordt er een operationele perfectionist aangesteld, de andere keer weer een visionair. Die schommeling tussen leiders hebben we ook kunnen aanschouwen bij een bedrijf als Microsoft. Opgezet door innovator Bill Gates. Opgevolgd door perfectionist Steve Ballmer. Vandaag onder leiding van visionair Satya Nadella. Elke opvolging kenmerkte zich voor zijn tijdsgeest. De wisselende vraag naar perfectie en visie was geheel logisch.
De perfectionistische Ballmer.
Ballmer werd in 2000 aangesteld, midden in de ‘Dotcom bubble’. Jonge internetbedrijven vielen links en rechts om. Innovators bleken luchtfietsers. Het was tijd voor nuchterheid. Microsoft was op dat moment de dominante speler op desktop operating systems. Dat moest benut worden. Met Ballmer werd een echte salesman naar voren geschoven. Zijn verwachting maakte hij waar. Sales verdrievoudigde naar $78 miljard en de winst verdubbelde van $9 miljard naar $22 miljard. Bijzonder goed gemanaged. Dikke pluim!
Maar uiteindelijk slaat de tijdsgeest weer om. We zitten dan in de uitloop van de kredietcrisis en de markt staat weer in bloei. De wereld is verder gedigitaliseerd. Een groter deel van de bevolking staat nog meer digitaal in contact met elkaar. Het is weer tijd om te groeien. De vruchten van de innovatieprojecten mogen geplukt worden. Helaas voor Microsoft, want daar lag de afgelopen 10 onvoldoende focus onder Ballmer. Waar Microsoft begin jaren 2000 nog 95% marktaandeel had in desktop operating systems, had het nu 1% aandeel in mobile operating systems. Op zowel software als hardware vlak speelden ze geen rol. Ze concurreerden niet mee op digital media met Apple en Netflix. En ook op cloud legden ze het volledig af tegen gigant Amazon. Op search, mobile en cloud was Microsoft niet de grote speler die het had kunnen zijn. Verloren kansen. Tijd voor een innovatie inhaalslag.
De visionaire Nadella.
In 2014 nam Satya Nadella het stokje over. Aan hem de taak om van Microsoft weer een grote tech speler te maken. Dat deed hij. Satya omarmde het platform en opensource denken. Zo maakte hij Office beschikbaar voor MacOS, investeerde hij masaal in Azure en nam hij Github over. Op digital media vlak vond de acquisitie van Activision plaats waarmee ze extra inzetten op gaming en de Metaverse trend. Recent is er ook een belang genomen in OpenAI. Waar Bing als search engine lange tijd een lachertje is geweest, zorgt het nu bij Google voor een zenuwachtige glimlach. Hoewel de wereld in onzekere tijden leeft in navolging van een pandemie en een oorlog in Oekraïne, blijft Nadella investeren in een visie.
Wat voor leider heeft jouw organisatie of afdeling nodig?
‘La Pausa’.
Eens in de zoveel tijd is het goed om even uit de waan van de dag te stappen. Holistisch en belangeloos te kijken naar mens en bedrijf. Wat doen we? Waarom doen we dat? Waar willen we naartoe? Hoe komen we daar? Allemaal vragen die naar boven komen zodra je het tempo even terug schroeft om te kunnen reflecteren. Een moment van rust die kan leiden tot een nieuwe kans. Iets wat we in het voetbal ook terug zagen komen bij het Barcelona onder Pep Guardiola. Spelers als Messi, Xavi, Iniesta en Busquets beheerste een vaardigheid genaamd ‘La Pausa’. Een truc waarbij je letterlijk even ‘pauzeert’. De rest van het veld zet een bepaald momentum door waardoor er elder weer ruimte vrijkomt. Messi hoeft zich daar niet voor in te spannen. Zijn vertraging zorgt er juist voor dat er kansen ontstaan voor zijn medespelers.
Hoe zou jij ‘La Pausa’ kunnen inzetten om jouw team te helpen? Welke witruimtes komen er dan vrij? Wat heb je nodig om die kansen te benutten? Bij CLAY+ zijn we benieuwd naar jouw visie. Behoefte om te sparren? We maken graag kennis!
